Stap stap stap!

Mama en papa juichen allebei elke keer om het hardst als ik mijn voeten verplaats. Ik heb eindelijk door waar die dingen voor dienen die aan mijn benen bungelen. Nu bungelen ze dan ook niet meer zo, maar zet ik er heuse stappen mee. Ik kan aan de handen van papa en mama de hele kamer door stappen. En dat op mijn mooie schoenen. Ik vind lopen toch wel zo wijs. Dan moet ik altijd zo lachen en kraaien. En als papa en mama juichen dan wordt ik nog blijer. Gigagenot :D